Anubis; boski przodek...chartów?
Anubis nie był szakalem; czarny pies jako symbol śmierci znany już w starożytności!
Makabryczne odkrycie dowodem na "psi łeb" Anubisa!




 Powszechnie uważa się że głowa Anubisa należy do szakala, mimo iż starożytni Egipcjanie o wiele większą wagę przywiązywali do...psów!

  Zarówno w sztuce staroegipskiej, jak i mitologii brakuje wizerunku szakala, natomiast wiele podobizn psów o wyrównanym  typie świadczy o tym, że pies pełnił ważną funkcję w życiu Egipcjan.
Czy jednak na tyle ważną, by stał się bogiem?

           Mumie ze szczeniąt; 
            szokujące odkrycie!

Jest jeszcze jeden fakt, przemawiający za ustanowieniem głowy psa jako podobiznę Anubisa;
Niedawno grupa Brytyjskich naukowców przebadała labirynt sprzed ok. 2500 lat temu.
Złożono tam ok. 8mln. zmumifikowanych psów.


Jakby tego było mało, niektóre z nich przeżyły zaledwie kilka godzin, nim jako szczenięta zostały zmumifikowane. Możliwe jest więc, że wokół Sakkary oraz pobliskiego Memphis znajdowały się specjalne farmy, w których hodowano ofiarne psy. 
 Naukowcy podejrzewają, że było to miejsce kultu Anubisa; czy jednak ten fakt udowadnia że Anup oznacza psa, czy też szakale były po prostu trudniejsze w hodowli?





Chart Ducha,
 egipski protoplasta dzisiejszych chartów ;Tesem

Najbardziej podobnym do wizerunku Anubisa, a jednocześnie najczęściej przedstawianym psem w starożytnym egipcie był Tesem.
  Choć mało jest wyraźnych podobizn, większośc z nich ukazuje psa podobnego do niewielkiego charta, z charakterystycznie stojącymi uszami oraz podkasanym brzuchu. 
Warto zauważyć, że pierwsze malunki naścienne przedstawiające Tesemy w trakcie polowań stanowiły preludium do łączenia tej rasy ściśle z malarstwem nagrobnym.
Ten właśnie fakt zdecydowanie przemawia że to właśnie głowa Tesema posłużyła za model do stworzenia głowy bóstwa.
Tym bardziej, że czaszki odnalezionych psów, świetnie pasują kształtem do głowy Anubisa.

Psi wybraniec; złote obroże i chwalebne imiona
Jak żyły (i umierały) "wcielenia" Anubisa?

   Najprawdopodobniej, Tesemy nie były rodzimą egipską rasą. Naukowcy  są skłonni przypuszczać, że wykształciły się wśród nomadskich plemion w sudanie, skąd były sprowadzane. 
Taka hipoteza tłumaczy również dlaczego to właśnie ta konkretna rasa była tak ważna dla egipcjan. Należy bowiem pamiętać, że choć mumie kryją w sobie zwierzęta różnego pokroju, jedynie psy w typie tesemów zostały uwiecznione w sztuce staroegipskiej.
Tylko Czysto rasowe Tesemy były jednak tarktowane jak władcy wśród psów. O ile egipcjanie najprawdopodobniej nie zwracali większej uwagi na większość psów, Tesemy mieszkały w domach swoich panów, którzy za złe traktowanie pupili mogli ponieść karę. Było to pierwsze na świecie takie prawo, nie mówiąc już o tworzeniu jakichkolwiek wspierających psy ustaw, na które trzeba było czekać jescze kilka stuleci.

 Zachowało się nawet ponad 70 psich imion, takich jak Szybkonóżka, Antylopa, Ukochany Swojej Pani czy Dobry Stróż. .

  W przypadku śmierci psa jego właściciel golił głowę na znak żałoby

To niezwykłe traktowanie chyba najlepiej świadczy o ważnej roli, jaķą pełnił pies. Czy bowiem "zwykłe" zwierzę mogłoby doczekać się takiej dbałości i czci w czasach w których życie człowieka niewiele znaczyło?







3 komentarze:

  1. Uwielbiam tu zaglądać, zawsze jakieś ciekawostki do poczytania. I tym razem się nie zawiodłam. Psy od dawna byly przedstawiane w sztuce i zawsze mnie to interesowało. Moim zdaniem pokazuje to jak bardzo ludzie związani byli i są z tymi cudownymi zwierzętami :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękimza miłe słowa😀 z pewnością sam fakt że psy ukazywane są w tylu miejscach; w mitologii, literaturze sztuce świadczy o więzi, jaką od wieków zawiązany jest z człowiekiem. Masz całkowitą rację!;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ciekawi mnie, jak brzmi imię Szybkonóżka po egipsku :)Pozdrawiam !

    OdpowiedzUsuń

Dog Blog na psią łapę wspiera rzetelne, ciekawe i niestandardowe traktowanie psiej tematyki. Z racji kontrowersyjnych tematów, opinie autorki bywają subiektywne; w przeciwieństwie do zawartych w artykułach faktów.
Jeżeli czytany artykuł zainteresował, zezłościł lub nie w pełni wyczerpał temat, napisz swoją opinię, lub zaproponuj temat kolejnego artykułu!
Każdy komentarz jest brany pod uwagę i stanowi dla autorki cenną wskazówkę;)